نگاهی به حوادث هواپیمایی در ایران

 

 

ایران یکی از پر حادثه ترین کشور ها در حوادث هواپیمایی است حوادثی که رسانه ها برایمان عادی شان کرده اند وصدایش را هم در نمی اورند.

20 مهر ۱۳۷۳ ؛ ۶۶ کشته

هواپیمای فوکر ۲۸ هواپیمایی آسمان، که با ۵۹ مسافر و ۷ خدمه از اصفهان به تهران می‌آمد، حدود ۳۵ دقیقه بعد از آغاز پرواز، هر دو موتورش را از دست داد و به کوهی در اطراف نطنز برخورد کرد.

علت سانحه نقص فنی هواپیما و خارج شدن از کنترل اعلام شد.

 

۲۳ بهمن ۱۳۸۰ ؛ ۱۱۹ کشته

پرواز تهران به خرم آباد شرکت ایران ایرتور یک توپولوف ۱۵۴ با ۱۰۷ مسافر و ۱۲ خدمه بود. هواپیما هنگام کاهش ارتفاع برای فرود در فرودگاه خرم آباد با کوه برخورد کرد و همه سرنشینانش کشته شدند.

علل سانحه به صورت زنجیره ای از رخدادها:

استراحت ناکافی کروی پرواز در شبهای قبل. اشتباه در اجرای طرح تقرب توسط خلبانها. امکانات ناکافی ناوبری در فرودگاه خرم آباد. اشکال در طراحی فرودگاه خرم آباد. عدم تجهیز هواپیما به سیستم ای جی پی دابلیو اس برای تشخیص موانع روبرو. تأخیر در سیستم گذر از ایستگاه وی او آر درون هواپیما. شرایط بد جوی و دید کم. مناطق کوهستانی و مرتفع در اطراف فرودگاه. آموزش ناکافی به خلبانها برای مواجهه با این شرایط.

 

۳۰ بهمن ۱۳۸۱ ؛ ۲۷۶ کشته

 

هواپیمای ایلیوشین ۷۶ سپاه پاسداران ایران، که سرنشینانش اعضای سپاه بودند در حال پرواز از زاهدان به کرمان، با کوه جفتان سیرچ برخورد کرد و همه سرنشینانش جان باختند.بدی آب و هوا و کاهش غیر مجاز ارتفاع توسط خدمه و برخورد به قله 12 هزارپایی جفتان واقع در سیرچ از دلایل احتمالی اعلام شد

 

۱ بهمن ۱۳۸۲ ؛ ۴۳ کشته 21

 

هواپیمای فوکر ۵۰ شرکت هواپیمایی آسمان از کیش به شارجه، در حدود سه کیلومتری فرودگاه شارجه سقوط کرد. ۳۷ نفر از ۴۰ مسافر هواپیما و ۶ خدمه آن کشته شدند.

علت سقوط هواپیما

۱۵ آذر ۱۳۸۴ ؛ ۱۲۸ کشته

هواپیمای سی ۱۳۰ ارتش (ترابری نظامی) در حال حمل گروهی از خبرنگاران به بندرعباس برای پوشش خبری یک مانور نظامی بود. خلبان هواپیما هشت دقیقه بعد از برخاستن از باند فرودگاه مهرآباد از مشکل در موتور شماره چهار هواپیما خبر می‌دهد و درخواست فرود اضطراری می‌کند اما هنگام دور زدن برای فرود روی باند مهرآباد، به یک ساختمان ده طبقه در نزدیکی فرودگاه برخورد می‌کند. همه ۹۴ سرنشین هواپیما کشته می‌شوند و ۳۴ نفر از ساکنین ساختمان و کسانی که در محل بودند هم کشته می‌شوند

 

۱۰ شهریور ۱۳۸۵ ؛ ۲۸ کشته

 

توپولوف ۱۵۴ ایران ایرتور، که از بندرعباس به مشهد پرواز کرده بود، هنگام فرود دچار سانحه شد. گزارش شده که لاستیک جلوی هواپیما هنگام فرود ترکیده، خلبان کنترل هواپیما را از دست داده، و هواپیما آتش گرفته است. هواپیما ۱۴۸ سرنشین داشت که همه ۲۸ نفر کشته شده در این سانحه از مسافران بودند.

 

۶ آذر ۱۳۸۵ ؛ ۳۶ کشته

 

سقوط هواپیمای نظامی آنتونوف ۷۴ در انتهای باند فرودگاه مهرآباد تهران رخ داد. تعداد مسافران ۳۲ و تعداد خدمه ۶ نفر بود. دو نفر از سرنشینان زنده ماندند.

۲۴ تیر ۱۳۸۸ ؛ ۱۶۸ کشته

 

هواپیمای توپولوف ۱۵۴ شرکت کاسپین، که از فرودگاه مهرآباد تهران به مقصد ایروان در ارمنستان پرواز می‌کرد، حدود ۱۶ دقیقه بعد از پرواز در اطراف قزوین سقوط کرد. هواپیما تا سه دقیقه قبل از سقوط به شکل عادی در ارتفاع حدود ۱۰ کیلومتری زمین (۳۶هزار پا) پرواز می‌کرد که ناگهان ۲۷۰ درجه می‌چرخد، و با سرعت زیاد به سمت زمین سقوط می‌کند. در محل سقوط حفره‌ایبه عمق ۱۰ متر ایجاد می‌شود و هواپیما تکه‌تکه می‌شود. علت سقوط، منهدم شدن یکی از موتورهای هواپیما اعلام شد که در اثر انهدام بدنه هواپیما پاره و کنترل غیر ممکن شده است. بعد از این حادثه پرواز هواپیماهای توپولوف ۱۵۴ در آسمان ایران متوقف شد.

برسی علل سانحه

 

19 مرداد ماه 93

سقوط هواپیمای آنتونوف 140 (40 کشته)

این هواپیما دارای ۴۸ سرنشین بود که مرگ ۴۰ تن از آنان تأیید شده‌است

 

 

 

علل حادثه:

۱- رعایت نکردن دستورالعمل‌های مربوط به محاسبه وزن بار و مسافر (پذیرش اضافه وزن هواپیما به اندازه 190 کیلوگرم توسط خلبان) ۲- عدم اعلام سرعت ها قبل از برخاست توسط کمک خلبان، ۳- عدم رعایت سرعت تصمیم به برخاستن vr توسط خلبان، کمتر از مقدار تعیین شده در کتاب هواپیما

۴- کندن هواپیما از باند توسط خلبان با سرعت 219 کیلومتر (در حالی که سرعت توصیه شده توسط AFM برابر 224 کیلومتر در ساعت است) ۵- عدم فدر نکردن دستی ملخ موتور از دست رفته توسط خدمه هواپیما ۶- جمع نکردن ارابه فرود توسط خدمه پرواز ۷- از دست رفتن موتور راست هواپیما وتصمیم به گردش به سمت موتور از دست رفته (موتور مرده) به جای گردش به طرف موتور زنده بر خلاف دستور العمل طراح و آموزشهای شبیه ساز ۸- اقدام نابجا در افزایش زاوبه حمله توسط خلبان بیش از مقدار تعیین شده در کتاب هواپیما ۹- پذیرش حمل سوخت اضافی 500 کیلوگرم بیش از مقدار مورد نیاز توسط خلبان (که در شدت آتش گرفتن هواپیما موثر بوده است)

 

 

هواپیما تهران-یاسوج

۲۹ بهمن ۱۳۹۶، ۶۶ کشته

 

 

 

علل سقوط هواپیما یاسوج:

نقص فنی ویخ زدگی بال هواپیما

کاهش دید خلبان به خاطر شرایط بد آب وهوایی( گزارش ناقص هواشناسی)

هواشناسی مستقر در فرودگاه یاسوج، پدیده ابرناکی (میزان پوشش آسمان از ابر و ارتفاع ابر از سطح زمین) را به صورت تجربی و بدون استفاده از ابزارآلات مربوطه گزارش می‌داد. خوب در تاریکی شب یا فلق چطور چنین چیزی ممکن­ است؟‌ مسلّم­ است که چنین رویه­‌هایی فاقد دقّت کافی است.

هواپیمای ای‌تی‌آر-۷۲ پرواز تهران- یاسوج را شرکت آسمان ۲۵ سال پیش خریده بود و اما این هواپیما هفت سال زمین گیر بود و پیش از سقوط تنها پنج ماه بود که دوباره پرواز را از سر گرفته بود.(چرا وقتی توان وشرایط پرواز را با یک هواپیما نداریم اصرار به پرواز با ان را داریم؟ یعنی جان ادمی ابن قدر بی ارزش است؟!)

این هواپیمای دو موتوره کانادایی سال ۱۹۹۳ میلادی تولید شده بود.

شاید تقصیر خلبان به۵درصد هم نرسد