علی هادیان حقیقی

رهاورد(فطرت ثانی من)

علی هادیان حقیقی

رهاورد(فطرت ثانی من)

سلام خوش آمدید

چرا نویسندگی در نشریه را دوست ندارم؟

شنبه, ۱۱ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۸:۵۸ ق.ظ

 

 

پ.ن:کسی نیست بگوید حالا تو که هستی که باز نوشتن در نشریه را دوست نداری/:


هرچند عادت نوشتن وتجربه نوشتن را مدیون نشریه مکث هستم

واگر دانشجویی را گیر بیارم حتما بهش میگم

حداقل۴تا متن در نشریه ای جایی بنویس تجربه خوبی برایت میشود اما بیشتر از ان نه
به دلایلی علاقه ای به نوشتن در نشریه رو ندارم...
چرا؟

به دلایلی چون که به خاطر انکه...

پ.ن:این دلایل شخصی بنده است شاید اصلا برای شما صدق نکنه باید ببینین

هدف شما از‌ نوشتن چیه

برای من هدف از نوشتن رسوندن یک پیام وایجاد یک تغییر و حرکت درمخاطب بود

که اونطور باید شاید با نوشتن در نشریه برای من محقق نشد.

۱)زبانش رسمیه

ی جورایی شبیه اینه...

ی جورایی شبیه اینه...

 


من به شخصه بازبان رسمی حال نمیکنم بابا بشین عین بچه ادم حرفت رو بزن دیگه این با کلاس بازیا چیه؟
مگه هدف تو رسوندن یک پیام ویک مفهوم ویک تغییر در مخاطب با نوشتن نیست؟

خب چرا با قلمبه گویی وسخت نوشتن تعداد مخاطبت کاهش بدی تازه همون هایی هم که کیخونن نمیفهمن؟!
البته این قلمبه سلمبه گویی به خاطر ماهیت نشریه است که شما رو مجبور میکنه قلمبه سلمبه بنویسی.


۲)دستت بسته است

 


شما در یک وبلاگ یا وبسایت برای بهتر رسوندن پیامت میتونی عکس بذاری فیلم بذاری هر تعداد کلمه که بخوای بنویسی و پیامت رو خیلی بهتر برسونی

ولی تو نشریه شما معمولا اختیار زیاد نداری مثلا ممکنه مجبور باشی از قسمت هایی از متنت رو بزنی

تا مطابق استاندارد نشریه باشه فیلم هم که نمیشه گذاشت در گذاشتن عکس هم محدودی.....

علاوه بر اون هر حرفی رو هم نمیشه بزنی.(شوخی های درون متنی منظورمه)

۳)گم میشی+مخاطبت کمتره

 


همه ما وقتی سوال یا ابهامی در یک حوزه ای داریم سریع رجوع میکنیم به علامه گوگل.خب وقتی شما یک متنی رو مینویسی ودر سایت یا وبلاگت میذاری

احتمالا اون متن میتونه جوابی برای یک مخاطب باشه ولی وقتی به نوشتن در نشریه اکتفا میکنی اون متن همونجا دفن میشه

چون در لیست گوگل قرار نداره وهرچه قدر هم که متن شما جامع و مانع باشه

کسی اون رو پیدا نمیکنه.

(مگه اینکه خودتون اون متن قلمبه سلمبه رو بعدا توسایتتون یا وبلاگتون بذارین)

۴)حرف های قشنگ قشنگ وجریان ساز نبودن...

علی برکت الله...

علی برکت الله...

 

بذارید یک مقدمه به صورت مثال بزنم

همه احتمالا یک بارتجربه شرکت در مسابقه انشا رو داشتیم معمولا یکی از موضوعات در مسابقه انشا درباره کتابخوانیه.
خب همه سعی میکنند به بهترین نحو ممکن درباره فواید کتاب خونی بگن
کتاب راه هدایت است

و چراغ راه است

سپر دانایی هست

و واز این حرفا.....


گیریم که متن شما برنده بشه چه فایده؟ ایا شما کمکی به بهبود مطالعه در کشور کردی؟یا اینکه فقط یک متن ادبی با حرفای قشنگ قشنگ نوشتین؟
فضای نشریه ها معمولا این طوریه یعنی در عمل نویسنده فقط دارن مینویسن حالا این نشریه ومتن چقدر تاثیرگذاره الله و اعلم(به سان همون مثال بالاست که زدم)


به عبارت بهتر

فضای نشریه فضای تاثیر گذاری نیست بیشتر فضای نوشتن متن های شاخ،ادبی،هنریه.


خب البته محترمه اگه قصد جریان سازی نداره..

 

پ.ن:نمیشود برای همه دانشجو ها وهمه تیپ متن ها نسخه پیچید یک وقت هست شما مثلا دانشجو حقوق هستید می ایید در نشریه حقوقی تفسیر فلان ماده قانونی را میکنید خب دانشجویان وکلا و قضات هم میخوانند فیضش را میبرند

یا مثلا درباره دغدغه های دانشجوها مینویسید(هرچند مورد۱و۲ که بالا گفتم باز کارشما را سخت میکنه)ولی به حال متن شما به یک دردی میخوره.بازهم این تیپ متن ها جای شکر داره...

پینوشت:

اگر۱: نشریه دانشجویی با دغدغه دانشجو ومسائل دانشجو یافتید به من هم معرفی کنید خوشحال میشوم بخوانم.
اگر۲: نظر مخالف با این متن دارید خوشحال میشم بدونم.

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی